رابطة رهبری خدمتگزار و خلاقیت: بررسی نقش واسطه‌ای اعتماد سازمانی

زمینه: رسالت مهم سازمان آموزش‌وپرورش ایجاد ابتکار و خلاقیت است چراکه زیربنای اصلی شخصیت‌ها و دیدگاه‌های افراد را به وجود می‌آورد. ازآنجایی‌که فرصت نهایی برای هرگونه تغییر و اصلاحی در آموزش‌وپرورش در دست، مغز و قلب کسانی است که در مدرسه کار می‌کنند و در این میان معلمان مهم‌ترین عامل تغییر و نوآوری در آموزش‌وپرورش هستند. هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علّی روابط رهبری خدمتگزار، اعتماد سازمانی و خلاقیت در میان معلمان مقطع ابتدایی به روش تحلیل مسیر است. روش: روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. برای اندازه‌گیری متغیرها از پرسشنامه‌های خودگزارشی رهبری خدمتگزار (قلی پور و همکاران، 1388)، اعتماد سازمانی (راولینز، 2008) و خلاقیت (رندسیپ، 1977) استفاده شد. جامعه تحقیق را کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان نورآباد ممسنی تشکیل می‌دهد که از میان آنان 222 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و داده‌های به‌دست‌آمده با روش تحلیل مسیر تجزیه‌وتحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج حاکی از معناداری اثر غیرمستقیم مؤلفه‌های رهبری خدمتگزار (خدمت‌رسانی، مهرورزی، تواضع و فروتنی و قابلیت اعتماد) بر خلاقیت می‌باشند. این امر بیانگر نقش واسطه‌ای اعتماد سازمانی در میان رهبری خدمتگزار و خلاقیت است. بیشترین اثر غیرمستقیم را مؤلفه خدمت‌رسانی و کمترین اثر را قابلیت اعتماد بر خلاقیت معلمان داشته است. دیگر یافته‌ها حاکی از تأثیر مستقیم رهبری خدمتگزار بر اعتماد سازمانی و اعتماد سازمانی بر خلاقیت است. نتیجه‌گیری: مهم‌ترین نتیجه پژوهش حاضر این است که با انتخاب رهبری خدمتگزار و پرورش اعتماد سازمانی می‌توان بستر توسعه خلاقیت را فراهم کرد.